Abstract:
Kjo tezë shqyrton dimensionet ligjore dhe praktike të mbrojtjes së pakicave kombëtare në Republikën e Shqipërisë, me një fokus të veçantë në të drejtat sociale si arsimi, kujdesi shëndetësor, strehimi dhe punësimi. Edhe pse Shqipëria është zotuar zyrtarisht ndaj standardeve ndërkombëtare duke miratuar legjislacionin përkatës zbatimi i këtyre standardeve mbetet i pjesshëm dhe i pabarabartë. Hulumtimi identifikon mangësitë kryesore në kuadrin ligjor vendas, duke përfshirë mungesën e ratifikimit të Kartës Evropiane për Gjuhët Rajonale ose të Pakicave.
Kjo tezë zbaton një metodë kualitative të analizës ligjore, duke u mbështetur në ligjet kombëtare, aktet nënligjore dhe instrumentet ndërkombëtare, si dhe raportet nga institucionet kombëtare të të drejtave të njeriut dhe organet monitoruese evropiane. Studimi gjithashtu merr në konsideratë dispozitat përkatëse kushtetuese dhe vendimet e Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut për të vlerësuar masën në të cilën Shqipëria i përmbush detyrimet e saj ndaj pakicave kombëtare.
Gjetjet nxjerrin në pah pengesat si legjislative ashtu edhe praktike për realizimin e plotë të të drejtave të pakicave. Përfundimi propozon masa konkrete ligjore dhe politike për të kapërcyer hendekun midis njohjes formale dhe zbatimit aktual. Duke theksuar mospërputhjen midis normave ligjore dhe realiteteve të jetuara, ky studim synon të kontribuojë në diskursin akademik dhe të mbështesë reformat e politikave që sigurojnë trajtim të barabartë dhe përfshirje efektive të të gjitha pakicave kombëtare në Shqipëri.
